Cystoskopia i uretrocystoskopia

Cystoskopia jest badaniem polegającym na oglądaniu wnętrza pęcherza moczowego za pomocą cystoskopu.
Cystoskop jest narzędziem narzędziem endoskopowym wykorzystującym układ optyczny do wizualizacji wnętrza pęcherza moczowego. Gotowy do badania cystoskop uzbrojony jest w układ optyczny (optyka) i źródło światła (światłowód). Obraz wnętrza pęcherza moczowego przesyłany jest do przetwornika a z niego na ekran monitora. W czasie badania pęcherz moczowy wypełniany jest płynem. W tym czasie oprócz wnętrza pęcherza oglądany jest kolor moczu wypływający z obu moczowodów oraz cewka moczowa.

W jakim celu wykonywana jest cystoskopia?

Cystoskopia jest niezastąpionym badaniem w diagnostyce urologicznej. Pozwala na uwidocznienie zmian patologicznych zachodzących w pęcherzu moczowym.

Cystoskopię najczęściej wykonuje się w przypadku:

  • podejrzenia guza pęcherza moczowego
  • krwiomoczu niewiadomego pochodzenia
  • nawracającego zapalenia pęcherza moczowego
  • podejrzenia kamicy pęcherza moczowego
  • wad rozwojowych cewki moczowej i pęcherza
  • podejrzenia gruźlicy pęcherza moczowego
  • objawów dyzurycznych niewiadomego pochodzenia
  • endoskopowego usunięcie ciał obcych
  • pobrania wycinków do badania histopatologicznego.

Jak się przygotować do badania

Nie ma szczególnych zaleceń dotyczących przygotowania do badania cystoskopowego.
Należy powiadomić urologa o wiadomych alergiach na leki i lekach, które mają wpływ na krzepnięcie krwi. Bezpośrednio przed badaniem należy oddać mocz w toalecie.

Sposób wykonania badania

Cystoskopia wykonywana jest przez urologa w asyscie pielegniarki. Badanie wykonywane jest w znieczuleniu miejscowym (żel lignocainowy). Cystoskopia wykonywana jest w pozycji ginekologicznej na fotelu urologicznym.

W czasie badania pacjent leży na plecach z nogami zgiętymi w biodrach i kolanach pod kątem ok. 90 stopni. Nogi przytrzymywane są specjalnymi podpórkami.

Przed przystąpieniem do badania urolog przemywa ujście zewnętrzne cewki moczowej płynem odkażąjącym a następnie wprowadza do cewki moczowej żel miejscowo znieczulający i nadający poślizg. Następnie przez cewkę wprowadzany jest cystoskop a pęcherz wypełniany jest jałową wodą lub solą fizjologiczną. W czasie badania urolog ocenia cewkę moczową, pęcherz i obserwuje mocz wydobywający się z ujść moczowodów. Z reguły badanie trwa kilka minut.

Czy cystoskopia jest bolesna?

Większość pacjentów twierdzi, że cystoskopia jest mniej nieprzyjemna niż się spodziewali przed badaniem. W czasie cystoskopii w znieczuleniu pacjent nic nie odczuwa. W przypadku cystoskopii w znieczuleniu miejscowym pacjenci zgłaszają najczęściej uczucie parcia na mocz i pieczenie cewki moczowej.
Ważne jest żeby pacjent spróbował zrelaksować sie podczas badania co znacznie podniesie jego komfort.

Cystoskopia z wycinkami

Cystoskopia z wycinkami jest badaniem podczas, którego pobierane są wycinki ze śluzówki pęcherza moczowego lub cewki moczowej. Zabieg wykonywany jest najczęściej w znieczuleniu dożylnym. Wycinki pobiera się specjalnymi kleszczykami endoskopowymi. Pobrany materiał wysyłany jest do badania histopatologicznego. Czasami po cystoskopii z wycinkami urolog może założyć cewnik Foley'a, który z reguły usuwany jest w ciągu kilkunastu godzin.

Co dalej po badaniu

Po cystoskopii pacjent może odczuwać uczucie parcia na mocz i pieczenie cewki moczowej, które samoistnie mijają w ciągu 1-2 dni. Należy pamiętać o zwiększonej ilości przyjmowanych płynów po badaniu. W zależności od stanu pęcherza moczowego stwierdzonego podczas cystoskopii urolog ustala z pacjentem dalsze postępowanie.
W dniu wykonania cystoskopii należy zwiększyć podaż płynów. Przez kilka dni po badaniu pacjenci przyjmują leki przeciwbakteryjne przepisane przez lekarza. Istnieje możliwość przejściowego pojawienia się krwi w moczu (krwiomocz) w czasie kilku dni po badaniu. Czasami zdarza się zakażenie układu moczowego wymagające zastosowania leków przeciwbakteryjnych.
U mężczyzn istnieje możliwość zatrzymania moczu po cystoskopii co wymaga założenia na kilka dni cewnika do pęcherza moczowego i zastosowania odpowiedniego leczenia farmakologicznego.

W przypadku pojawienia się jednego z poniższych objawów skontaktuj się ze swoim urologiem:

  • krwisty mocz z obecnością skrzepów krwi
  • zatrzymanie moczu
  • gorączka z bólem podbrzusza i towarzyszącym bólem okolic lędźwiowych
  • pieczenie lub ból przy oddawaniu moczu z towarzyszącymi naglącymi parciami i częstszym oddawaniem moczu.