Małe zabiegi urologiczne operacje stulejki, krótkiego wędzidełka i inne prącia, moszny

STULEJKA

Najczęstszą patologią w budowie napletka jest stulejka (phimosis), czyli zwężenie ujścia napletka uniemożliwiające (stulejka całkowita) lub utrudniające (stulejka częściowa) ściąganie napletka (w wzwodzie i/lub w stanie spoczynku). Za stulejkę uważa się również taki stan, w którym napletek pozwala się odprowadzić do rowka zażołędnego, ale w trakcie erekcji powoduje ucisk i ból. Omawiana nieprawidłowość nie jest niebezpieczna dla zdrowia czy życia, nie stanowi poważnego problemu medycznego, jednak nie powinna być zlekceważona - powinno się ją jak najszybciej usunąć, gdyż może doprowadzić do niebezpiecznych komplikacji zdrowotnych. Patologią często towarzyszącą stulejce jest za krótkie wędzidełko, które również może powodować problemy w odprowadzaniu napletka lub być powodem wyginania ku dołowi główki prącia w stanie wzwodu.

Badania statystyczne wykazują, że stulejka i za krótkie wędzidełko to bardzo powszechny problem na całym świecie - dotyczy od 8 do 12% wszystkich mężczyzn nieobrzezanych po urodzeniu. Stulejka uważana była kiedyś wyłącznie za wadę wrodzoną. Mija się to z prawdą, gdyż bardzo duża część stulejek jest nabyta. Patologia może pojawić się zarówno u niemowlaków, jak i u osób dorosłych, czy nawet w wieku starczym.

Komplikacje zdrowotne

Stulejka może być przyczyną następujących komplikacji zdrowotnych:

1. W większości przypadków osoby ze stulejką nie mogą prowadzić prawidłowego życia seksualnego. Niemożność odprowadzenia napletka lub jakiekolwiek utrudnienia z jego ściągnięciem powodują dużą bolesność przy każdej próbie podjęcia współżycia.

2. Próba współżycia lub ściągnięcia napletka na siłę może doprowadzić do jego uwięźnięcia w rowku zażołędnym (bez możliwości powrotu), czyli do powstania załupka (paraphimosis). Stan taki wymaga natychmiastowej interwencji chirurgicznej, gdyż grozi martwicą prącia.

3. Stulejka całkowita uniemożliwia utrzymanie prawidłowej higieny intymnej. Niewymywanie podczas codziennej toalety spod napletka jego wydzieliny, czyli mastki (snegma), oraz złogów rozkładającego się moczu powoduje częste stany zapalne cewki moczowej, dróg moczowo-płciowych i prostaty. Udowodniono, że częste stany zapalne dróg moczowych są bezpośrednią przyczyną raka prącia u mężczyzn oraz raka szyjki macicy u partnerek seksualnych mężczyzn ze stulejką lub nieposiadających prawidłowych nawyków higienicznych.

4. Stulejka częściowa lub całkowita ma zazwyczaj tendencje do powiększania się, tzn. w wyniku prób ściągnięcia napletka lub napięcia w trakcie erekcji dochodzi do powstawania mikropęknięć na powierzchni napletka (często niewidocznych gołym okiem), które bliznowacieją i powodują coraz mocniejsze zwężanie ujścia napletka. W skrajnych przypadkach spotyka się osoby ze stulejką uniemożliwiającą oddawanie moczu lub powodującą powstawanie "efektu balonika" przy próbie oddawania moczu.

5. Istotne są również problemy psychologiczne. Nastolatkowie w okresie dojrzewania i młodzi mężczyźni w sposób szczególnie wrażliwy traktują wszystkie sprawy związane z narządami płciowymi. "Inność", "patologia" - stwierdzane u siebie przez dojrzewającego chłopca są źródłem różnych zahamowań i problemów natury emocjonalnej. Dlatego ważną rolę odgrywa w tym zakresie właściwa edukacja rodziców oraz opieka pediatryczna i położnicza w okresie wczesnodziecięcym.

Leczenie operacyjne

Leczenie stulejki polega na przeprowadzeniu zabiegu chirurgicznego, który można wykonać zarówno w warunkach szpitalnych, jak i ambulatoryjnych. Zabieg jest wykonywany w znieczuleniu miejscowym.

Zabieg plastyczny polega na takim poszerzeniu ujścia napletka, aby zachować jego pełną funkcjonalność po operacji. Napletek po wykonaniu korekcji przykrywa żołądź częściowo i wygląd penisa pacjenta niczym się nie różni od wyglądu penisa zdrowego, nieoperowanego mężczyzny. Istnieją różne modyfikacje tej metody, ale podstawowa idea zabiegu polega na wykonaniu niewielkich nacięć wzdłuż osi prącia i ich poprzecznym zszyciu. Zalecana jest w przypadkach, gdy zwężenie napletka nie jest duże. Istnieje wiele odmian zabiegów plastycznych preferowanych przez różnych lekarzy.

Niestety, wykonanie plastyki często nie rozwiązuje do końca problemu, gdyż okazuje się, że wykonane poszerzenie jest za małe albo powstałe w wyniku cięcia blizny powodują po pewnym czasie ponowne zwężenie napletka. Dlatego coraz częściej jako metodę dającą gwarancję całkowitego wyleczenia ze stulejki stosuje się obrzezanie. Polega ono na wycięciu pierścienia zwężającego wraz z częścią lub całością napletka. Po wykonaniu takiego zabiegu żołądź jest całkowicie lub częściowo odsłonięta - zarówno w stanie spoczynku jak i w stanie wzwodu. Obrzezanie łączone jest zazwyczaj z usunięciem lub wydłużeniem wędzidełka.